AMANDELBOOMPJES
Vanaf februari zie je in de Languedoc-Roussillon de eerste tekenen van de lente met de mooie bloesems van de amandelboompjes in witte en rood-roze kleuren. Je ziet de wilde amandelboompjes overal terug langs de kant van de weg, in de wijngaarden en in de tuintjes. De schilder Vincent van Gogh was zo gecharmeerd door deze boom, dat hij hem schilderde toen hij in de Provence leefde. De amandelboom is ook bij ons een opvallende voorjaarsbloeier. Hij groeit het beste op een beschutte plaats in de volle zon. De bloem ontwikkelt zich tijdens de zomer tot een grijsgroene, fluweelachtig behaarde steenvrucht die op een kleine perzik lijkt. De kern zit ingepakt in drie lagen: een donzige, leerachtige laag met daarin geelbruine, ovale noten die bezet zijn met ondiepe putjes. De eigenlijke amandelpit wordt omhuld door een vliesje. Tussen midden augustus en eind oktober breekt het omhulsel open, zodat de amandelpit er uit kan vallen. Botanisch gezien is de amandel geen noot, maar hoort, net als kers, perzik, pruim en abrikoos tot de steenvruchten. De bloemen bevatten veel nectar waar allerlei soorten insecten op af komen.
